نهال تازه کاشت...
حرکت های جمعی و کارهای گروهی، تعاون وهمکاری افراد را در طیفی وسیع و فراگیر طلب می کند؛ و هرگاه این مقصود فراهم آید ، آرمان های دور ، چه نزدیک و قابل لمس خواهد بود.
آنگاه که گروه به تنی واحد تبدیل شود وهرفرد خود را جزئی از کل بداند ومن بودن خویش را فدای ما شدن جمع کند، راهی آغاز خواهد شد که سازندگی و شکوفایی را در پی خواهد داشت.
تحلیل فرد در جمع، نه به معنای از دست دادن استقلال اندیشه و فردیت ذهنی شخص، بال به معنای دوری از منییت ها وخود محوری هایی است که سد راه کارهای گروهی و آفت باز دارنده رشد می باشد.
نهال تازه کاشت "بنیاد هنر ایران" که به یاری هنرمندان و کارورزان هنر می رود که جوانه هایش به بار بنشیند، نیازمند این چنین از خود گذشتگی هایی است که از فرد فرد یاران انتظار می رود.
آبیاری این نهال و نگهداری از آن تا بتواند ریشه بگیرد و با قامتی استوار سایه گستر شود ، کاریست نه چندان خورد، اما شدنی .
حضور پیوسته ما در جلسات و آشنایی با هم و درک حال و هوای کار یکدیگر فضایی سرشار از صمیمیت خواهد ساخت که نیروی بلقوه جمع را به فعل در خواهد آورد.
انگیزه های مختلف افراد برای پیوستن به این نهاد درک کردنی است، و اینکه بنا به عرف و عادت پرسش این باشد که، این بنیاد برای ما چه کاری می تواند انجام دهد ؟
نخست اینکه ما را با هم آشناتر می کند، ما را که مشخصا به یک خانواده هنری تعلق داریم والی جدا افتاده ؛ ما را که سر د رلاک خود فرو برده ایم و بی خبر از حال و هوای یکدیگر روزگار می گذرانیم ؛
ما را که به دلیل روحیات نزدیک ، احتیاج به فضایی مشترک برای دادو ستد فکری و چالشهای ذهنی داریم ؛ مارا که احتیاج به هوائی تازه برای تنفس داریم ؛ آری ما را به هم نزدیک تر می کند ؛ اما این هدف نیست ؛
هدف ، به بار نشستن این نیروهای پراکنده است.
هدف ما شدن است ؛ از هم نیرو گرفتن و به یاری یکدیگر شتافتن و برآیند نیروهارا در بهترین شکل به جامعه هدیه کردن ؛ هدف، شناخت خود و ارائه بهترین خود هر کدام از ماست.
توانمندیهایمان را از سر صفا در دایره بریزیم ، بی ترس از عقوبت دانستن رقیب ؛ مشکلات ، ضعفها و نا بسامانیها را با هم در میان بگذاریم و به چشم همکار و نه رقیب در هم بنگریم ، رقابت کنیم ایرادی نیست ;
انتظارمان را از خودمان بیشتر می کند که در نهایت انتظار جمع بالا می رود. از هم بیاموزیم ، منییت ها را کنار بگذاریم ، خود شیفتگی را بشناسیم و در وجود خویش با آن مبارزه کنیم.
این نهال تازه کاشت را با مهربانی به ثمر برسانیم.
سعید سیادت نشریه گروه هنرهای تجسمی سال اول شماره اول ۱۵ می ۱۹۹۷
حرکت های جمعی و کارهای گروهی، تعاون وهمکاری افراد را در طیفی وسیع و فراگیر طلب می کند؛ و هرگاه این مقصود فراهم آید ، آرمان های دور ، چه نزدیک و قابل لمس خواهد بود.
آنگاه که گروه به تنی واحد تبدیل شود وهرفرد خود را جزئی از کل بداند ومن بودن خویش را فدای ما شدن جمع کند، راهی آغاز خواهد شد که سازندگی و شکوفایی را در پی خواهد داشت.
تحلیل فرد در جمع، نه به معنای از دست دادن استقلال اندیشه و فردیت ذهنی شخص، بال به معنای دوری از منییت ها وخود محوری هایی است که سد راه کارهای گروهی و آفت باز دارنده رشد می باشد.
نهال تازه کاشت "بنیاد هنر ایران" که به یاری هنرمندان و کارورزان هنر می رود که جوانه هایش به بار بنشیند، نیازمند این چنین از خود گذشتگی هایی است که از فرد فرد یاران انتظار می رود.
آبیاری این نهال و نگهداری از آن تا بتواند ریشه بگیرد و با قامتی استوار سایه گستر شود ، کاریست نه چندان خورد، اما شدنی .
حضور پیوسته ما در جلسات و آشنایی با هم و درک حال و هوای کار یکدیگر فضایی سرشار از صمیمیت خواهد ساخت که نیروی بلقوه جمع را به فعل در خواهد آورد.
انگیزه های مختلف افراد برای پیوستن به این نهاد درک کردنی است، و اینکه بنا به عرف و عادت پرسش این باشد که، این بنیاد برای ما چه کاری می تواند انجام دهد ؟
نخست اینکه ما را با هم آشناتر می کند، ما را که مشخصا به یک خانواده هنری تعلق داریم والی جدا افتاده ؛ ما را که سر د رلاک خود فرو برده ایم و بی خبر از حال و هوای یکدیگر روزگار می گذرانیم ؛
ما را که به دلیل روحیات نزدیک ، احتیاج به فضایی مشترک برای دادو ستد فکری و چالشهای ذهنی داریم ؛ مارا که احتیاج به هوائی تازه برای تنفس داریم ؛ آری ما را به هم نزدیک تر می کند ؛ اما این هدف نیست ؛
هدف ، به بار نشستن این نیروهای پراکنده است.
هدف ما شدن است ؛ از هم نیرو گرفتن و به یاری یکدیگر شتافتن و برآیند نیروهارا در بهترین شکل به جامعه هدیه کردن ؛ هدف، شناخت خود و ارائه بهترین خود هر کدام از ماست.
توانمندیهایمان را از سر صفا در دایره بریزیم ، بی ترس از عقوبت دانستن رقیب ؛ مشکلات ، ضعفها و نا بسامانیها را با هم در میان بگذاریم و به چشم همکار و نه رقیب در هم بنگریم ، رقابت کنیم ایرادی نیست ;
انتظارمان را از خودمان بیشتر می کند که در نهایت انتظار جمع بالا می رود. از هم بیاموزیم ، منییت ها را کنار بگذاریم ، خود شیفتگی را بشناسیم و در وجود خویش با آن مبارزه کنیم.
این نهال تازه کاشت را با مهربانی به ثمر برسانیم.
سعید سیادت نشریه گروه هنرهای تجسمی سال اول شماره اول ۱۵ می ۱۹۹۷
No comments:
Post a Comment